Orcaan aan het woord: Pim’s verhaal

Veel jongvolwassenen kampen met mentale gezondheidsproblemen: in de categorie 18-25 jaar heeft 11% last van psychische ongezondheid. Zoals te lezen valt in het artikel over Mental Health First Aid, is het heel belangrijk om deze mentale gezondheidsproblemen bespreekbaar te maken. In deze serie van artikelen delen verschillende Orcanen hun verhaal. Vandaag is Orcaan Pim aan het woord.

Pim is derdejaars Orcaan en roeit momenteel bij Middengroep Zwaar. Naast fanatiek roeier is hij ook actief binnen de Commissie Extern en bij Team Acquisitie. Vandaag deelt Pim graag zijn ervaringen over biseksualiteit met jullie!

Dit verhaal gaat niet over mentale gezondheidsproblemen, zoals de introductie misschien suggereert; het gaat wel over iets waar veel mensen zich mee bezig houden, maar waar we het maar weinig over hebben. Daarom is dit onderwerp dus ook bijzonder relevant in deze Week van de Veiligheid.


Toen Maarten Hurkmans ongeveer een jaar geleden op Instagram vertelde over zijn biseksualiteit raakte me dat. Ik wist zelf al heel lang dat ik me aangetrokken kan voelen tot mannen én vrouwen, maar ik had het nooit van een andere man gehoord.  

Maarten’s verhaal begint met de vraag: ‘are you your unapologetic self?’. Die vraag heeft me bezig gehouden. Mensen die mij kennen weten dat ik eigenlijk heel open ben en weinig ingehouden. Dat is ook de persoon die ik wil zijn; maar er is altijd één onderwerp geweest waar dat niet voor gold, en dat is mijn biseksualiteit.  

“Dat gevoel van ‘ik ga maar gewoon mee met de meute’ herkent iedereen vast wel uit die tijd.”

Sinds het begin van mijn puberteit heb ik altijd gevoeld dat ik ook tot mannen aangetrokken ben. Dat was in het begin best even schrikken; ik wilde het niet. Niet omdat mijn familie het niet zou accepteren – in tegendeel! – of omdat ik bang was voor de directe gevolgen, maar omdat ik niet wilde afwijken. Dat gevoel van ‘ik ga maar gewoon mee met de meute’ herkent iedereen vast wel uit die tijd. Het zat me op de achtergrond wel dwars, maar ik negeerde de signalen gewoon. Bovendien was ik een keer smoorverliefd geweest op een meisje uit mijn klas, dus hoezo níet hetero?  

Die twijfel heb ik als heel lastig ervaren. ‘Wat is het nou?’, dacht ik dan. ‘Viel ik maar gewoon op mannen óf op vrouwen’. Ik ging er maar vanuit dat het vanzelf wel duidelijk zou worden. Hopelijk verdwenen die gevoelens voor gasten, of zou ik gewoon een meid zó leuk vinden dat ik er nooit meer over na hoefde te denken.  

“Met de jaren, en zeker begin studententijd, kom je er dan toch achter dat het leven zich niet uitrolt als een Disney-film.”

Met de jaren, en zeker begin studententijd, kom je er dan toch achter dat het leven zich niet uitrolt als een Disney-film. Die ware ga je niet zomaar ontmoeten, en die gevoelens gaan niet altijd zomaar weg. Je zult er zelf werk van moeten maken, juist om van die twijfel af te komen. Ik ging steeds meer accepteren dat dit gewoon is wie ik ben, en dat dat helemaal prima is. ‘Maar wat als het nou tóch nog verandert?’. Tja, dat zien we dan wel; ik wil in een Nederland leven waar het écht niet uitmaakt waar je in het LHBTQI+-spectrum valt, en vanuit die overtuiging voel ik me nu biseksueel. Nou, dan kan ik dat toch gewoon zeggen.  

“Op de fiets terug naar huis voelde ik me zo opgelucht; de wetenschap dat iemand het wist haalde de druk van het ‘geheim’.”

Dus ik ben erover gaan praten met vrienden. Ik voel mijn hart nog in mijn keel bonzen toen ik het voor het eerst vertelde; de zenuwen voor een 2k-test zijn er niks bij. Toen het eruit was viel er even een stilte. We zaten midden in de nacht in een parkje, dus het was ook écht stil. ‘Aight, goed dat je het zegt’, zei mijn vriend, en hij begon door te vragen. Ik voelde me weer een beetje tot rust komen; er was geen bom afgegaan, ik was niet wakker geworden uit een gekke droom; ik had het onderwerp zó groot gemaakt, maar het bleek allerzins mee te vallen. Het was prima, er was niets aan de hand. Op de fiets terug naar huis voelde ik me zo opgelucht; de wetenschap dat íemand het wist haalde de druk van het ‘geheim’. Daarna heb ik het er met nog een aantal vrienden over gehad. Die reageerden allemaal anders, maar altijd positief.  

Het is een ontzettende luxe dat ik me geen zorgen hoef te maken over de reacties van naasten. Die luxe is niet iedereen gegund; vandaar dat initiatieven als sense.info in het leven zijn geroepen voor wie nergens anders terecht kan. Ik wil iedereen meegeven dat het jammer is als je deze gevoelens hebt en ze wegstopt. Dat is frustrerend en voelt geheimzinnig. Praat er dus over, het liefst met vrienden of familie, maar als dat niet gaat bijvoorbeeld met initiatief als sense.info. Het internet staat vol met informatie over seksualiteit. Ik ben verre van alwetend in dit gebied, maar denk ook altijd graag en vertrouwelijk met je mee.  

Ook voor mensen die deze gevoelens niet zelf hebben, maar vermoeden dat een vriend ergens mee zit: vraag er gewoon naar. Die vriend kan dan zelf bepalen of hij het er wel of niet over wil hebben, en wat hij wil vertellen. Onder mannen wordt er heel weinig gesproken over dit onderwerp. Wellicht komt het gewoon niet zo veel voor in mijn directe omgeving, maar ik wijt het toch echt meer aan het taboe. Misschien zou het helpen als we het er gewoon wat vaker over hebben. Het zou heel mooi zijn als dit artikel daar een klein opzetje voor kan zijn.  

“Ik ken weinig plekken die zo veel acceptatie uitstralen, waar je zo jezelf kan zijn. Ik hoop dat jullie die ervaring met mij delen.”

Tenslotte even een woord van waardering voor Orca. Ik ken weinig plekken die zo veel acceptatie uitstralen, waar je zo jezelf kan zijn. Ik hoop dat jullie die ervaring met mij delen. Het kan altijd beter, dus lang leve de Week van de Veiligheid, maar ik weet zeker dat jullie me na dit bericht nog steeds met open armen zullen ontvangen. Ik bedank jullie allemaal voor de sfeer die we samen neerzetten, en kijk ernaar uit om die sfeer de komende jaren gezamenlijk nog verder uit te bouwen. Hopelijk zie ik jullie snel weer op een borrel in de kantine of op het terras. 


Geplaatst

in

,

door