Veel jongvolwassenen kampen met mentale gezondheidsproblemen: in de categorie 18-25 jaar heeft 11% last van psychische ongezondheid. Zoals te lezen valt in het artikel over Mental Health First Aid, is het heel belangrijk om deze mentale gezondheidsproblemen bespreekbaar te maken. In deze serie van drie artikelen delen drie verschillende Orcanen hun verhaal. Vandaag het verhaal van een anonieme Orcaan.
Je hebt vast weleens dagen waarop je je slecht voelt en het even niet meer ziet zitten. Dit is normaal, maar wat als het elke week of dag zo is?
Iedereen zegt het: de studententijd is de beste tijd van je leven. Een tijd waarin je niet bezig zou willen zijn met psychische problemen. Toch kan het zijn dat jij, net als ik, hier last van hebt of krijgt. Want ja: echt iedereen kan ermee te maken krijgen, en velen zullen dit ook.
Psychische problemen komen in allerlei soorten en maten voor. Ze zijn daarnaast ook ontzettend complex. Kon ik maar met mijn vingers knippen en me dan meteen vrolijk voelen. Maar zo werkt het helaas niet. De gevoelens en gedachtes zijn echt niet voor het kiezen. Ik word er elke keer opnieuw door overvallen.
Ik probeer het te verbergen. Maar een brok in m’n keel krijg ik wel als ik tegen m’n ouders zeg dat het goed met me gaat. Op donderdag sta ik daarnaast ook weer op de borrel alsof er niks aan de hand is. Op zoek naar het goede gevoel. Een gevoel waar ik eigenlijk heel vaak intens naar verlang. Dat ik gewoon kan lachen en zin heb in de volgende dag. Dat de “ik zie het niet meer zitten”-gedachten iets meer naar de achtergrond verdwijnen.
Psychische problemen zijn echt niet niks. Het sloopt je, daar ben ik nu wel achter. Wachten tot het vanzelf over gaat, heeft geen zin. Bij hulp zoeken beland je echter in een achtbaan van doorverwijzingen en lange wachttijden. Ik heb het ook al ontzettend vaak opgegeven. Het “gelukkige leven” is voor mij als een fantasie, iets dat alleen in dromen voorkomt. Maar ook ik weet dat ik met hulp op zoek kan gaan naar hoe ik wel gelukkig word. Uiteindelijk heb ik het dan ook een kans gegeven; ik heb hulp gezocht. Dromen maak je immers alleen maar waar als je erin durft te geloven. Hoe moeilijk dat ook is.